top of page
  • Black Facebook Icon
  • Black Instagram Icon

Kinderen van Nu en het Onderwijs – Zijn diagnoses wel altijd nodig?

Foto van schrijver: Tamara van KuijkTamara van Kuijk

In ons huidige onderwijssysteem zien we steeds vaker een trend waarin kinderen snel worden doorverwezen naar diagnostisch onderzoek. ADHD, dyslexie, concentratieproblemen – voor veel van deze “problemen” zijn er protocollen en diagnoses opgesteld. Maar de vraag die we ons zouden moeten stellen is: heeft het kind hier werkelijk last van, of is het het systeem dat simpelweg niet meer aansluit bij de behoeftes van de kinderen van Nu?


Het systeem vs. het kind

Het traditionele onderwijssysteem is ooit ontworpen met vaste structuren en verwachtingen in gedachten. Onze kinderen, geboren in een tijd waarin bewustzijn en persoonlijke ontwikkeling veel meer aandacht krijgen, passen vaak niet meer in dat rigide kader. Waar vroeger discipline en gehoorzaamheid de maatstaven waren, verlangen veel kinderen vandaag meer ruimte voor creativiteit, zelfstandigheid en emotionele ontwikkeling. Het wringt dus als het onderwijs van hen eist dat ze stilzitten, in lange blokken leren en in vastgestelde kaders presteren. Veel kinderen krijgen daardoor al snel het label “anders” of “problematisch,” terwijl het in feite gewoon kinderen zijn die het huidige systeem overstijgen.


Human Design en de individuele behoefte van kinderen

Human Design, een systeem dat inzicht biedt in iemands unieke kwaliteiten en energiepatronen, kan ons helpen begrijpen hoe ieder kind anders functioneert en leert. In plaats van een standaardaanpak, biedt Human Design inzicht in het unieke profiel van een kind. Het helpt ouders en leraren zien hoe kinderen van Nu anders kunnen leren, met andere energie werken, en wellicht niet passen in een klassiek schoolsysteem zonder dat daar direct een diagnose aan gekoppeld moet worden.


Kinderen zijn al bewust – ze hebben geen labels, maar begrip nodig

Kinderen van Nu zijn emotioneel bewuster dan wij dat ooit waren. Ze voelen energieën, hebben vaak een scherp aanvoelingsvermogen en begrijpen onbewust al veel over relaties en emoties. Door te snel een diagnose te stellen en kinderen in hokjes te plaatsen, lopen we het risico hen onnodig te beperken. Labels zoals ADHD en dyslexie kunnen nuttig zijn, maar ze moeten altijd worden gebruikt met een open blik en niet als eindstation. Wat kinderen werkelijk nodig hebben is begeleiding die uitgaat van hun innerlijke kracht en niet enkel een focus op “problemen” die vaak meer over het systeem zeggen dan over het kind zelf.


Ruimte voor heling en ontwikkeling van het familiesysteem

Een groot deel van waar kinderen tegenaan lopen, kan soms worden teruggevoerd naar onopgeloste trauma’s binnen het familiesysteem. Kinderen voelen de energieën en emoties binnen hun gezin en omgeving haarfijn aan. In plaats van symptomen te behandelen, zouden we ook kunnen kijken naar heling binnen het gezin en naar de invloed van de familiale dynamiek. Als ouder met een open blik naar eigen angsten en overtuigingen kijken, kan kinderen al helpen zich vrijer en veiliger te ontwikkelen.


De evolutie van de mensheid – Het wankelen van oude systemen

Wat we eigenlijk zien, is een verschuiving in de ontwikkeling van de mensheid. Kinderen van Nu dagen ons uit om te kijken naar de structuren die niet meer werken. Ze wijzen ons op de noodzaak om te evolueren en oude systemen te herzien. Hun “anders-zijn” is geen probleem, maar een uitnodiging voor ons als ouders, leraren en als samenleving om mee te groeien.


Laten we het voorbeeld van deze kinderen volgen en openstaan voor verandering, en inzien dat wat niet in het systeem past, misschien wel precies datgene is wat de samenleving nu nodig heeft om te blijven ontwikkelen.



33 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


Commenting has been turned off.

© 2025 Tamara van Kuijk

KvK 66702585
Transparant_Embleem.png
bottom of page